و در دنیـــــایـی از سکـــــ ــــوت و دلتنگـــــــــ ــــــــــی
آلبــوم قدیمــــ ــــــــی ام را ورق می زنــــم
و به آرامــــ ـــــی...
از شهــــرهـای کودکـــــ ــــــی
از خیـابـــان هـای نوجــــــ ـــوانی
و از کـوچـــــه های جــــــــــ ــــوانی
مـی گـــــذرم...
بـــازی می کنـم کودکــــ ـــی ها را
بغـــــل مـی کنــم روزهـــــا را
می بــوســــم شـــب ها را
نفــــس مـی کشــــم زندگــــــــی ها را
و مـــــرور مـی کنـــم خاطـــــره ها را
آه...
آه که ایـن آلبــــــــوم قدیمـــی
پـر اســت از بــــ ــی تـــو بــــــــودن
پـر اســت از جـای خالــــی تــــ ــو
پـر اســت از شهـــــرها و خیـابــــان هـایی که
در حســـــ ـــرت یکــــــ کـوچـــه بــاغ پــر از آرزوینـــــــد
مثـل مــ ــــن...
که تمـــــ ـــام جــــــوانی ام
پـر اســت از جــــای خــــالی تـــ ــو
پـر اســ ت ازحســـ ـــــرت داشتـــــن ت
پـر اســت از بـــــــ ــی تکیـــه گاهـــــی
پـر اســت از دلتنگـــــــــــی های همیشگــی
و امشبــــــــــــــ....
با دلــــ ــی که بعـد از رفتـــــن ت سوخــــت و رنگـــی از دلتنگــــــــــــــی به خـود گـرفت
با یکـــــ بغـــل شقــــ ــایق
به دیــــدن ت مـی آیـــم
با اشکــــــ چشمــــانم
سنــگ قبـــــرت را مـی شویـــــــم
و شقــــ ـــایق ها را دانـه دانـه
به نشـــانه ی داغ دار بودنـــم بــر روی سنـگ قبــــــرت پـر پـر مـی کنـــم
پیشـــــانی ام را به حـــــالت سجـــ ــده
بـر روی آن مـی گـــذارم
و از تــ ــو مـی خواهــم دعــــ ــای خیـــرت را
در ایـن روزهـــای پـر از خستگـــ ـــی بدرقــــه ی راهـــ ــم کنـی
با فریــ ـادی
پـــر از بغـــ ــض مـی گویـــــــــم
ای همـــه بـــود و نبـــــــــودم
ای تکیـــه گـاه خامـــــــــــوشم
ای مهـربـــان پـــــــــــــــــدرم
ممکـن اسـت شاهــــــــ ـــــزاده ام را پیــدا کنـــم
امـا تـــ ـوهمیشــه پادشــــــاه مــ ـن خواهــی مانـــد
رفتي ونديدي