نشاني من

نشاني من
نشاني از تو ندارم اما نشاني ام را براي تو مينويسم:
درعصرهاي انتظار،به حوالي بي كسي قدم بگذار!
خيابان غربت را پيدا كن و وارد كوچه پس كوچه هاي تنهايي شو!
كلبه ي غريبي ام را پيدا كن، كنار بيدمجنون خزان زده و كنار مرداب آرزوهاي رنگي ام!
دركلبه را باز كن و به سراغ بغض خيس پنجره برو!
حرير غمش را كنار بزن!
مرا مي يابي در
!كلبه تنهايي من